در کتب جواهرشناسی قدیم از لعل با نام (( البنفش )) یا (( البلخش )) یاد شده است لعل عمدتا به رنگ قرمز بوده و لعل آتشین بدخشان افغانستان از قدیم بسیار مشهور بوده است اما در رنگ های سبز ، زرد وارغوانی نیز یافت میشود لعل سرخ شفاف و آبدار است و درخشندگی آن بیش تر از یاقوت می باشد لذا همانند یاقوت مورد توجه بوده و گاهی با یاقوت قرمز اشتباه می شود اما سختی لعل کم تر از یاقوت است. در ادامه مطلب همراه ما باشید
لاپیس – لازولی که نام دیگر آن لاجورد است در دوره هخامنشی کبوتکه می نامیدند و در میان ایرانیان مورد استفاده بسیار بوده است این سنگ نسبت به حرارت فشار محلول های گرم و اسیدها و محلول های قلیایی بسیار حساس است و زیاد قرار گرفتن آن در برار خورشید سبب تغییر رنگ آن می شود . در ادامه مطلب همراه ما باشید
در کتب جواهرشناسی قدیم از گارنت با کلمه البیجادی یا البجاده نام برده شده است . واژه گارنت ابتدا برای بلورهای قرمز سری پیروپ و آلماندین به کار می رفته ولی الان نام خانواده بزرگی است که دو گروه گارنت های قرمز و گارنت های سبز تقسیم می شود . در ادامه مطلب همراه ما باشید
کهربا یا " الکهرمان " که آن را طلای شمال نیز می نامند جز قدیمی ترین جواهرات است و در حقیقت صمغ فسیل و سخت شده نوعی درخت در دوره ائوسن یعنی حدود 50 میلیون سال قبل است که در بعضی از آن ها حتی گیاهان وحشرات نیز دیده می شود کهربا در اصل ( کاه ربا ) است . در ادامه مطلب همراه ما باشید
