انواع برش و تراش سنگ های گران بها:
* تراش کابوشن دامله یا گنبدی :
تراشی است که به صورت نیم کره که با قاعده های دایره و بیضی انجام می شود.
* تراش تخت :
تراشی است که به صورت مسطح با ضخامت بین یک تا سه میلی متر در شکل های مختلف دایره بیضی مربع یا مستعطیل انجام می شود. این دو طرح بیش تر برای تراش سنگ های نیمه جواهر و نیمه قیمتی مثل عقیق , فیروزه , ... استفاده می شود.
* تراش فانتزی :
تراشی است که بر گرفته شده از طرح های آشنای عموم چون شکل اشک , قلب , ماه , ستاره و ... و بستگی به سلیقه هنرمند تراشیده می شود.
* تراش پله ای :
این نوع تراش با سندانچه مربع یا مربع مستعطیل خود که به موازات هم تکرار می شود جلوه زیبایی به سنگ های تراش خورده می دهد . اکثر سنگ های هشت وجهی خصوصا زمردها به این نحو تراش داده می شوند.
* تراش فست :
این نوع تراش مربوط است به سنگ های جواهر و بلورین مانند الماس , یاقوت و زمرد و ... که با طرح هایی با نام های برلیان , ناوت یا مارکیز , فلامک , باگت , اوال , باروک , آنتیک , گلابی و...... انجام می گیرد و برش برلیان عمومی ترین نوع آن است.
در برش نوع برلیان بخش فوقانی سنگ روی یک سطح صاف قرار می گیرد به طوری که اطراف سنگ به طرف بیرون ( پهن ترین بخش سنگ به کمربند معروف است) شیب دار می شود . سنگ با برش برلیان معمولی 32 سطح ( به غیر از سطح صاف در بخش بالایی سنگ که تاج نامیده می شود) در بالای کمربند و 24 سطح ( به اضافه نوک در بخش پایین نگین که پایه یا پاویلیون نامیده می شود) در زیر کمربند دارد .
در برخی از موارد تعداد سطوح با مضاربی از عدد هشت افزایش یافته و یا کم می شود این نوع برش در شکل های مختلف دایره مثلث و مربع انجام می پذیرد. لازم به ذکر است دو قطعه سنگ شفاف که دارای شکل و حجم یکسان می باشد وقتی درخشندگی یکی از آن ها بیش تر خواهد بود که اشعه ای که به آن برخورد می کنند کاملا شکسته و باز تابیده شود.
هر اندازه استعداد سنگ به انکسار و انعکاس نور توسط سطوح بزرگ و کوچک بیش تر باشد به همان اندازه درخشان تر و جذاب تر خواهد بود.
تراش گنبدی :
ساده ترین نوع تراش سنگها شکل گنبدی است با صیقل فراوان
تراش صفحه دار :
بسیاری سنگهای جواهر با تعدادی صفحه تراش می خورند که به آنها پخ دار می گویند این کار باعث دریافت نور و انعکاس فوق العاده جذاب آن می شوند.
نظر بدهید